چگونه ناشنوايي يا کم شنوايي کودکمان را تشخيص دهيم
والدين در منزل بايد متوجه عکس العمل کودکانشان نسبت به صداهاي محيط اطراف باشند . يک شيرخوار طبيعي مراحل تکاملي زيررا مي گذراند ، در صورت عدم مشاهده اين مراحل ممکن است کودک دچار کم شنوايي يا ناشنوايي باشد و لازم است هر چه سريعتر به پزشک مراجعه کند . <?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
۵-۴ ماهگي : با صداي بلند از خواب بيدار شده و عکس العمل نشان داده و حتي گاهي گريه مي کند . نسبت به صداي مادر عکس العمل نشان داده و آرام مي شود .
۷-۵ ماهگي : به طرف صدا برمي گردد ، صداها را تعقيب مي کند ، با صدا کردن اسمش سرش را برمي گرداند ، صداهاي ساده يي مانند ما ، مو ، دو ، دي مي کند .
۱۰-۸ ماهگي : در پاسخ به اصوات سرو صدا مي کند ، شدت صداي خود را تغيير ميدهد ، مثلاً با شدت مختلف گريه يا سروصدا مي کند .
۱۴-۱۱ ماهگي : اصوات را تقليد مي کند ، صداهاي مختلفي از خود در مي آورد ، به صداها پاسخ مي دهد ، بخصوص صداي افراد خانواده و افراد آشنا - کم کم کلمه مي گويد .
۲۴-۱۲ ماهگي : تن صداي خود را تغيير ميدهد . با نام بردن اعضاء بدن ، به آنها اشاره مي کند ، به سمت اسباب بازي هاي صدا دار مي رود . کم کم شروع به حرف زدن مي کند . معني کلمات ساده اي مانند « نه » و « باي باي » را مي فهمد و کلمات « بابا » و « مامان » را مي گويد و بعداً کلمات ديگري در کنار آنها قرار مي دهد ( جمله سازي )
« چه کودکاني در معرض خطر هستند ؟ »
بچه هايي که يک يا چند مورد از موارد زير را داشته باشند نسبت به ساير کودکان بيشتر در معرض خطر ناشنوايي هستند . اين موارد عبارتند از :
وجود سابقه فاميلي ناشنوايي
ابتلا ء مادر به بيماريهاي عفوني در دوران بارداري
وجود ناهنجاري و شکل غيرطبيعي درسر ، گردن ، صورت و گوش
وزن هنگام تولد کمتر از ۱۵۰۰ گرم
زردي نوزادان
عفونت هاي مختلف و شديد مانند مننژيت و اوريون
حالت خفگي طولاني موقع تولد در نوزاد
